13.GÜN SART-TURGUTLU 50 km 7 Eylül 2015 (BÜYÜK TAARRUZ BİSİKLET TURU)

  Güne acı bir haberle uyandık. Bir önceki gün (6 Eylül 2015) Güneydoğu’da "19 askerimizin şehit olduğu" haberi hepimizin canını sıktı.

  Bugün ilk olarak kamp yerimizin biraz yukarısında kabri bulunan ve tek başına o tepeyi savunarak 1 bölük düşman askerini durdurmuş, öldüğünde üzerinde 40 mermi kovanı bulunmuş olan Nazmi Efe’yi ziyaretle başladık. Az uz değil tek başına 1 bölüğü durdurmuş ve bölük asker takviyesi istemiş. O günlerdeki güvenlik tehlikesi nedeniyle köy halkı 1 hafta sonra evlerinden çıkıp Nazmi Efe'yi defnedebilmiş.

  Oradan çıkıp İzmir Uşak otoyolu üzerinden Ahmetli’ye kadar pedalladık. Ahmetli’de polis eşliğinde attığımız şehir turunun ardından çay bahçesinde dinlenme molası verdik. Ayrıca Ahmetlili bisikletli arkadaşın götürdüğü kokoreççi damağımda hoş bir esinti bıraktı.

   Bugün güzergâhımızı aralıksız şehirlerarası yol olduğundan ve yaklaşık 700 kmdir 18 den 68e pedallıyor olmamızdan dolayı en öne geçip grubu yavaş tutmaya çabaladım. Mola anlarında da özellikle farklı kişilere (ilk günden beri pedallayanlardan) sorup memnun olduklarını öğrenince içim rahatladı. Ancak bunun farkında olmayan (Salihli’de aramıza katıldıklarını duyduğum) birkaç kişi beni geçip, grup sürüş düzenini tamamen bozdu ve grup düzenini tamamen bireysel çevirerek herkesi tehlikeye attı. Kamyonların ve tırların aralıksız hızla gittikleri bu yolda herkesin tek başına gitmesine neden olan kişi bana göre büyük bir sorumluluğun altına girmiş oldu. Çok şükür ki sıradaki toplanmaya kadar hiçkimseye bir şey olmadı, başına bir kaza gelmedi. Bu yaptıkları aynı zamanda bu kadar süredir pedallayan kişilere saygısızlıktı. Yolculuğun ilk anından beri ilk kez sesimi yükselttim, kişinin kendisine karşı. Bana vermiş olduğu tek cevabı “Sesini düşürsene” oldu. Belki de sesimi yükseltmekte haklı olduğumun o da farkındaydı. Ardından 13 gündür pedalladığım bir abi kenarda beni sakinleştirmeye çalıştı. İşin üzücü yanı haklıydım ve herkes de bunun farkındaydı .

   Toplanma noktasında az mesafe daha ilerlediğimizde Turgutlu Bisiklet Grubu‘ndan arkadaşlar bizi mutlulukla karşıladı, bu bizi de ayrıca mutlu etti. Yolculuğun başından beri 2. kez yerel bisiklet grubu tarafından karşılanıyorduk. Bu yolculuk aynı zamanda farklı yerlerden gelen bisikletçileri de buluşturuyordu. 

 Turgutlulu bisikletli arkadaşlarımızla beraber girdiğimizde Turgutlu girişindeki Karpuz Kaldıran Parkı’nda Kaymakam ve Belediye başkanı bizleri karşıladı. Ayrıca tur programımızda yer alan “Belkahve’de Kahve İçme” etkinliği için organizasyonumuza hediye ettikleri kahve takımı yolculuğumuza onların da önem verdiğini hissettirtti.

 Park’dan sonra konaklama yerimiz olan Irlamaz Spor Vadisi’ne geçtik. Ayrıca duş yeri de olması hepimizi ferahlattı. Son 2 güne tertemiz geçeceğim. Ayrıca Turgutlu’dan bir arkadaşın beni Fen Lisesi’ne götürmesi bana başka hatıralarımı hatırlattı. Kaç yıl oldu abim liseye başlayalı? 16… Çok olmuş.

    Neyse akşam Enes’le bir şehir turu attık. Turlarken bir evin önünde kalabalık vardı. Sorduğumuzda bir önceki gün Şehit olan kişinin ailesinin evi olduğunu öğrendim. Turun belki de en acı anıydı benim için. “Ateşin Düştüğü Yer” o ev di. Allah ailesi ve tüm sevenlerine sabır versin. Ben napıyorum, evde oturuyorum ve maalesef büyük taarruz turunda en çok duyduğum sözlerden biri "alkolü nerden alırım" olabiliyor.