Otobüse bindiğimde ilk hissettiklerim:
Şaka maka 3. YOL. Bu sefer “Büyük Taarruz Meydan Muharebesi”ni anmak için
çıkıyorum yola, bir organizasyon içinde(http://www.buyuktaarruz.org/). Bu
organizasyonu takipçisi olduğum bir bisikletlinin (Enes ÇALIŞKAN) sayfasında
duydum önce. Hissederek tarih öğrenerek geçecek bir tur. Farklı bir
duyguymuş, önceden plan yapmadan 1 anda karar verip 10 gün içinde kendini
YOLculukta bulmak, belki de olması gereken budur. Şuan bir Kamilkoç
otobüsünde bir sonraki araç da olsa (1000 aracında 4 bisikletli daha olması
nedeniyle 1030) içim rahat yerleştirdim ve sorun çıkartmadı otobüs firması. Gri
Kelebek bagajda, ben koltukta güven içindeyiz. Üzerimde bir İzmir bisiklet
grubunun forması..... Dün akşam heyecan ve biraz da iyi görünme derdiyle
hazırladım heybemi, çünkü bu sefer ekip kalabalık. Bu sefer annemin her
zamankinden daha rahat kafası, ayrıca heybemi ve kamp malzemelerimi destek
aracı taşıyacak. Ve farklı bir amaç “9 Eylül” de sağ salim Belkahve’den İzmir’e
üzerimde güzel kıyafetler, dik oturuşlu bir tavırla inmek derdiyle......
Diyerek bindim otobüse, Afyon'da indiğimde tam pedal Anıtpark. Anıtpark'da önümden otobüse yetişmiş abileri gördüm ilk önce, sonra başka kişiler..... Merkezde Kaymaklı Ekmek Kadayıfı da yedikten sonra Anıtpark çay bahçesine geri döndük. Döndüğümüzde ekip toplanmaya başladı. İlk tanışmalar, ekip canavar.
Anıtpark'dan 2 minibüslere bisikletlerimizi ön tekerleklerini çıkartarak dikkatlice yerleştirdik. Minibüslerle kamp yerine geçtik. Kamp yerine vardığımızda hava serinlemeye ve kararmaya başlamıştı. Hızlıca çadırlarımızı kurup yerleştik.
Çok güzel bir gezi olmuş Çağrı keyifle okudum
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
SilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSil