2.GÜN TINAZTEPE – SİNANPAŞA (52 km) 27 Ağustos 2015 (BÜYÜK TAARRUZ BİSİKLET TURU)

 Jandarma bahçesi de olsa gece üşüyerek geçti yine. Kamp yerinde kameraya yaptığım konuşmayı kaydeden Gökhan abinin “TRT de görev mi yapıyorsun” demesi keyif kattı.

  Çiğiltepe’deki törenin ardından ikram edilen katmer karnımızı doyurdu. Reşat Çiğiltepe’nin anısı da ayrıca etkileyiciydi. Saat 1030 daki telefon konuşmasında tepenin 30 dk içinde alınacağına dair söz vermiş. Saat 1100 da alınamayınca beylik tabancasıyla intihar etmiş. Tepe 1700 da alınmış.

   Yolculukta giderken mümkün olduğunca dağlara bakıyordum. Nasıl da bizim için seve seve canlarını vermişlerdi, her yaştan gepegenç insanlar. Güne çok dik rampalarla çıktığımız Çiğiltepe ‘deki törenle başladık. Şehirler arası yolda uzak kopmalar, beni kaygılandırmaya başladı; diğer taraftan bireysel yolculuğumu anımsatıyordu.

     Çiğiltepe’deki törenin ardından dağ, ova, göl yollarından geçerek Sinanpaşa’ya ulaştık. Vardığımızda bizi belediye başkanı karşıladı. Ardından bizimle birlikte pedal çevirerek poz verdi ve bize yemek ikramında bulundu. Külliyede bisikletleri park ettiğimizde Enes’in küçük bisiklet kamerasının çalınmış olması hoş olmadı. Kamp yerimiz olan şehit babası Kudret amcanın evinin bahçesine vardığımızda hamam anonsuyla hızlıca hamama yönelik eşyalarımı toparladım. İzmir’den çıkalı 3 gün oldu, bu hamam kuş gibi hafifletti. Hamam çıkışında soluğu köy kahvesinde aldık, muhabbet muhabbeti açtı. Ardından çok geç olmadan uykuya çekildim. Bu arada ayrıca artık bir ekip olduğumuzu hissetmeye başladım.

   Ekibin en genç 2. üyesiyim. En genç üye Fevzi ÇETİNKAYA. En yaşı büyük pedalcı Doğukan ERKAYA abimiz. Ayrıca 72 yaşında olup Ankara’dan özel aracıyla katılan Dilek  hanımın yanımızda olması keyfimize keyif katıyor. 

  Oğlunu şehit veren Kudret amca oğlu şehit olduğunda evine büyük bir Türk bayrağı asmış ve bir daha indirmemiş. O gün bugündür, yolcuları seve seve bahçesinde misafir ediyormuş. Artık biz de onun dostlarıyız.